عرفان مثبت

تا انسان از بند و زنجیرهای روح آزاد نشود و احساس رهایی نكند، نمی تواند به حالت بهجت دست یابد. آن حالت خاص روحی كه بر اثر آزادی از بند و زنجیرهای اسارت بار روح حاصل می شود، هر چند در آغاز همراه با احساس لذت است، ولی كم كم این احساس از میان رفته، روح با طبیعت خود حركت خواهد كرد. خلاصه، می توان بهجت را حالت رهایی و آزادی روح و نایل شدن به طبیعت اصلی خود دانست.

 

گفتیم كه لذت جویی ریشه در خودپرستی دارد و خودپرستی نیز با بهجت و شكوفایی روح در تضاد است. لذت جویی و خودپرستی موجب می شود استعدادهای انسانی در هم پیچیده شوند، اما در بهجت، روح انسان شكوفا شده و استعدادهای انسانی گسترش می یابد.

تضاد تباه كننده خودپرستی و خودنمایی با بهجت و شكوفایی روح، بر این اصل ضروری استوار است: خودپرستی و خودنمایی، در هم پیچیدن همه استعدادها و ابعاد روانی به خویشتن و برگرداندن خویشتن به قلمرو ناآگاهی و جبر طبیعی است كه از آن رها شده بود، در حالی كه بهجت و شكوفایی روح عبارت است از: باز شدن و گسترش استعدادها و ابعاد روح در آهنگ كلی هستی، رو به پیشگاه كمال برین كه خداست.

 

 

شرایط و موانع سیر و سلوك

 

سیر و سلوك دارای چند مانع است:

1- سالك در هیچ لحظه ای از لحظات حركت خود، نباید احساس وصول یا امتیاز و برتری كند. اگر چنین آفتی گریبان سالك را بگیرد، نه تنها از حركت به مراحل بعدی باز خواهد ماند، بلكه نفس كمال جوی او به قهقرا خواهد رفت.

 

2- اشتغالات و علایق دنیوی، مانند ثروت اندوزی، مقام جویی، شهرت طلبی و محبوبیت خواهی میان مردم، از امور تباه كننده سیر و سلوك به شمار می روند. البته اگر ثروت و مقام وسیله ای جهت تنظیم حیات خود و دیگران باشد، نه تنها مانع راه كمال نخواهد بود، بلكه به خاطر مشقت هایی كه سالك در این مسیر تحمل می كند، عبادت تلقی خواهد شد.

 

3- اشباع حس خودخواهی به هر شكل و با هر وسیله، مانع نیرومندی برای سیر و سلوك است. ادعای تزكیه نیز سد راه كمال است. برخی ادعای تزكیه را به عنوان بیان واقعیت ناشی از خودخواهی نمی دانند، اما عرفای بزرگ این مطلب را نمی پذیرند، زیرا همه عظمت ها و امتیازات سالك از الطاف الهی است و استناد آن ها به خود، نوعی شرك محسوب می شود.

 

4- شكوفایی ها و روشنایی های خیره كننده كه در حالات عرفانی برای سالك حاصل می شود، از دیگر موانع سیر و سلوك است. برخی از اهل سلوك با بروز این حالات لذت بار، خود را گم می كنند و این حالات را آخرین منزلگاه كمال تلقی می كنند، در حالی كه این حالات فقط برای تشویق و تحریك سالك جهت ادامه راه است.

 

5 - به فعلیت رسیدن قدرت های شگفت انگیز، نظیر اطلاع از دل ها، امور مخفی، اخبار گذشته و آینده، تصرف در امور مادی و نفوس، گاهی سالك را از كمال باز می دارد. سالك باید بداند كه هدف وی وصول به حق است، نه تحقق كرامات. وصول به لقاء الهی، برتر و با عظمت تر از كشف و كرامات است.

 

6- حالت آرامش و آزادی مطلق و اشراف برعالم هستی، از عظمت های شگفت انگیز روح است كه اگر سالك آن را از خود بداند، ممكن است از عظمت روح خود غفلت كرده، ادعای "اناالحق" كند.

 

7- احساس شكوفایی و ابتهاج روح، نشانه ورود به جاذبه الهی و تجلی صفات حق تعالی بر دل سالك است. سالك باید مراقب باشد كه این احساس سد راه كمال او نشود.

 

تعداد بازدید: ۲۴۵۸۵

فرم تماس

آدرس:

فلکه دوم صادقیه - بلوار آیت الله کاشانی - خ حسن آباد - کوچه 4 - پلاک 22 - ایران - تهران

کد پستی: 1481843465
مرکز فروش آثار:
ایمیل: info@ostad-jafari.com
تلفن ثابت: +9821 44091042 +9821 44005453
نمابر: +9821 44070200
حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به موسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری است
توسعه و پشتیبانی فنی شرکت توسعه همراه افزار ایرانیان