استاد محمدرضا حكيمى
فيلسوف غير محدودانديش
آشنايى اينجانب با علامه بزرگوار (جعفرى) به چهل سال پيش از اين مىرسد. از سفر ايشان به مشهد مقدس و سپس حضور در درس خارج آيةالله العظمى حاج سيد محمد هادى ميلانى ـ رحمةالله عليه ـ در مسجد گوهرشاد (كه پس از سالها در عراق، در مشهد نيز در درس يادشده، حاضر مىشدند و از سوى آيتالله العظمى ميلانى مورد احترامى شايان بودند). اين آشنايى سپس به شناختى بيشتر پيوست، و به ارادت اينجانب، به ويژه با مطالعه كتاب «ارتباط انسان ـ جهان» ـ كتاب بحثى و ابتكارى و پر ارج و كتاب «تعاوت الدين والعلم» و كتاب «مبدأ اعلى ...» و اطلاع هماره از حضور جدى و پشتكار پوينده اين عالم مرزبان و فيلسوف و انديشمند غير محدودانديش، در آفاق فرهنگ و انديشه انسان معاصر به منظور گسترش باورهاى الهى و صيانت آنها، و رد تهاجمهاى متفاوت در هر دوره، و آنگاه پديد آمدن اين همه تأليفات گرانقدر در گستره فرهنگ غنى و پهناور اسلامى ايران و ابعاد گوناگون معارف شناختى؛ بدانسان كه اگر اين آثار از آنِ گروهى از دانشوران و عالمان بود، جاى اعجاب داشت، تا چه رسد كه اكنون يك تنه به عرضه آنها پرداخته است، با وجود اشتغال به جلسهها و سخنرانىها و سفرها و مصاحبههاى علمى و دينى بسيار ...