در اثر حاضر، نويسنده نخست تعبّد و تعقل در فقه اسلامي را از ديدگاه جديد و بديع مورد بررسي قرار مي‌دهد و معتقد است كه بر خلاف تصور عاميانه، تعبّد، مبتني بر تعقل است. وي ابتدا دو مفهوم تعبّد و تعقل را تعريف نموده و مي‌گويد: «هر انديشه‌اي كه با پيروي از اصول و قوانين ثابت‌شده به جريان بيفتد، تعقل ناميده مي‌شود». سپس دو نوع احكام اسلامي را بيان مي‌كند:

1ـ احكامي كه به بيانِ كيفيتِ رابطه ميان انسان و آفريننده جهان هستي كه خود جزئي از آن است، مي‌پردازد.

2ـ احكامي كه مربوط به انسان در جهان طبيعت يا انسان‌هاي ديگر است.

ايشان با ارائه مستندات قرآني و روايي اثبات مي‌كند كه هر دو نوع احكام، تعارضي با عقل ندارند و تعبّد در عبادات حتمآ به دلايل قاطعانه عقلي مستند است. به اعتقاد او: فقه اسلامي براي مديريتِ حياتِ دنيوي و اُخرويِ آدمي در مسير به ثمر رساندنِ شخصيتِ رو به كمالِ او وضع شده است. محمدتقي جعفري با گستره ذهني و مطالعات وسيع و دقت نظر خود، توانسته است حقوق و فقه اسلامي را از عينك جهان‌بيني و جهان‌نگريِ قرآن ارائه كند و استفتائات و پاسخ‌هاي ايشان، اين روش بديع و اسلاميِ ايشان را نشان مي‌دهد.

برای تهیة این کتاب می توانید با مراکز عرضة آثار در تهران:  66959945  و در قم:   37733779 -025  تماس بگیرید