
تعاون الدين والعلم
كتاب تعاون الدين والعم، دربردارندة آراء استاد محمدتقي جعفري است كه پيرامون تاريخ دين و تاريخ علم به نگارش درآمده است. ايشان با رويكردي تاريخي ـ محتوايي، اثبات ميكند كه ميان علم واقعي و دين واقعي هيچگونه منافاتي وجود ندارد، چرا كه هر دو به تباري از اصالت تعلق دارند كه ريشه در فطرت بشري و پايه در بنيادهاي وجوديِ هستي و انسان دارد.
با توجه به زمان نگارش اين اثر كه در دوران جواني محمدتقي جعفري صورت گرفته، ميتوان ديدگاه وي را، نقد و بررسي انديشههاي علمگراياني دانست كه با اتكا به رشد صنعتي قرن بيستم، گمان ميكردند دين فاقد كاركردهاي اجتماعي و عملي است، اما تاريخ دين و تاريخ علم از چشماندازي كه بنيادهاي فرهنگيِ پايدار اثبات ميكند، حكايت از پيوندِ ساختاريِ اين دو هويت دارد و در حقيقت، از ديدگاه نويسنده، علم گوهري است در صدف دين و دين گوهري است در صدفِ علمِ نوراني. اين دو با هم تعامل دارند، بدون اينكه عرصه را براي يكديگر تنگ كنند. اين حقيقت، از لابلاي صفحات تاريخ، خواندنيتر از صفحات كتابهايي است كه نويسندگان آنها، چشم بر تاريخ بستهاند و از ماهيتِ تاريخيِ دين سخني به ميان نميآورند.
