تكامل در فرهنگ چگونه روی می دهد؟

در دائره المعارف های مختلف جهان، تعاریف مختلفی از فرهنگ صورت گرفته كه جامع مشترك همه آن تعریف های مختلف، "عنصر بایستگی و شایستگی، كمال، ترقی مادی و معنوی، كرامت و حیثیت و شرف ذاتی انسان، حیات شایسته و آزادی مسوولانه و عدالت در اجرای حقوق و قوانین است." برخی از محققان نیز حدود 164 تعریف را جمع آوری كرده اند. پس از بررسی و نقد مهم ترین تعریف های فرهنگ، این تعریف را می توان ارائه داد: "فرهنگ عبارت است از: كیفیت یا شیوه بایسته و یا شایسته برای آن دسته از فعالیت های حیات مادی و معنوی انسان ها كه مستند به طرز تعقل سلیم و احساسات تصعیدشده آنان در حیات تكاملی باشد."

 

به طور كلی، فرهنگ پدیده ای دو قطبی است. یعنی هم جنبه درون ذاتی دارد و هم جنبه برون ذاتی. از سویی، پدیده فرهنگ مربوط به ساختمان مغزی و نظام روانی انسان است و سایر موجودات از دریافت آن ناتوانند و از سوی دیگر، فرهنگ دارای نمودهای عینی است. یعنی "رفتارها و نمودهای آن هاست كه در عرصه جسم و جسمانیات بروز می كند و قابل مشاهده است".

 

 

اصول چهارگانه فرهنگ

 

در تعریفی كه ما از فرهنگ ارائه می كنیم، لزومآ باید این اصول چهارگانه مورد لحاظ قرار بگیرد:

 

1- بایستگی و شایستگی مستند به تعقل سلیم و احساسات تصعید شده مردم. یعنی هر یك از عناصر فرهنگی اولا باید مبتنی برعقل سلیم و احساسات عالی انسانی باشد و ثانیآ موجبات رشد و كمال افراد را فراهم آورد. اگر اموری كه در جامعه به نام فرهنگ نامیده می شوند، در مسیر رشد و تعالی انسان ها نباشد و احساسات عالی آن ها را تحریك نكند، عنصر ضد فرهنگی خواهد بود. فرهنگ واژه ای است كه حامل ارزش ها می باشد. نمودها و پدیده هایی نظیر شهرت پرستی، قدرت طلبی، خودخواهی و لذت گرایی را نباید از امور فرهنگی تلقی كرد.

 

2- حیات انسانی بدون فرهنگ به معنای فوق، شایسته بقا نیست، زیرا زندگی بدون فرهنگ، زندگی بی معنا و بی مفهوم و عاری از عقل و احساسات عالی انسانی است.

 

3- هر اندازه كه فرهنگ جامعه ای بیش تر بر اصول ثابته معقول و دریافت های عالی انسانی مبتنی باشد، فرهنگ آن جامعه از بقای بیش تری برخوردار خواهد بود.

 

4- فرهنگ دارای دو بعد است: بعد نسبی و بعد مطلق.

مراد از بعد مطلق، بعد فراگیر و كلی فرهنگ است، مانند فرهنگ توجه به زیبایی ها، احترام به انسان ها، حق شناسی، علم جویی كه همه جوامع بشری را در برمی گیرد.

بعد نسبی فرهنگ نیز ناشی از طرز تفكر و احساسات و رفتارهای خاص هر جامعه ای است، مانند احترام ژاپنی ها نسبت به یكدیگر.

 

 

دو نوع فرهنگ

 

فرهنگ بر دو قسم پیرو و پیشرو تقسیم می شود:

فرهنگ پیرو: آن نوع كیفیت و شیوه زندگی است كه تابع هیچ اصل و قانون اثبات شده ای نیست، بلكه ملاك درستی و نادرستی آن، تمایلات و خواسته های مردم است. این قسم فرهنگ، ناشی از هوی و هوس ها و تمایلات طبیعی انسان هاست. این نوع فرهنگ، شامل زیبایی ها و پدیده های خوشایند و تجملات غیرحیاتی می شود، نه خواسته های جدی مردم. در واقع، نمودهای مبتذل و ضد اخلاقی، فرهنگ نام می گیرد. فرهنگ عصر و زمان ما، فرهنگ پیروست نه فرهنگ پیشرو. از همین جاست كه یك سلسله اصول عالیه فرهنگی پایمال شده است. برخی اصول پایمال شده فرهنگ عبارت است از:

1- فرهنگ محبت اصیل برای هم نوعان

2- اصالت پیدا كردن وجدان اخلاقی

3- فرهنگ هدف اعلای زندگی

4- فرهنگ صداقت و وفا به تعهدات 

5- فرهنگ آزادی مسوولانه و اندیشه و كردار عادلانه

6- فرهنگ قداست علم و معرفت

7- فرهنگ تعاون و همكاری

8 - فرهنگ رواج هنرهای سازنده و پیشرو

9- فرهنگ حاكمیت حقیقت بر رسانه ها و پرهیز از حذف واقعیات و تفسیر و توجیه های نادرست آن.

10- فرهنگ اقتصاد عالی و برخوردار ساختن همه مردم از حق معیشت عادلانه.

 

فرهنگ پیرو را می توان به سه قسم تقسیم كرد:

تعداد بازدید: ۲۵۴۶۹

فرم تماس

آدرس:

فلکه دوم صادقیه - بلوار آیت الله کاشانی - خ حسن آباد - کوچه 4 - پلاک 22 - ایران - تهران

کد پستی: 1481843465
مرکز فروش آثار:
ایمیل: [email protected]
تلفن ثابت: +9821 44091042 +9821 44005453
نمابر: +9821 44070200
حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به موسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری است
توسعه و پشتیبانی فنی شرکت توسعه همراه افزار ایرانیان