استاد محمدتقى جعفرى به سال 1302 خورشيدى در يكى از خانواده هاى متديّن شهر تبريز چشم به جهان گشود و كودكىِ خويش را در پناه پدرى راستگو و مادرى سيّده و پاكدامن آغاز كرد.

محمدتقى با ورود به مدارس جديد و تعليماتى كه در تبريز آن زمان، تازه داير شده بود، راه خود را براى صعود به قله هاى تفكر گشود. او چون خواندن و نوشتن را پيش از آغاز دبستان، از مادر خويش فرا گرفته بود، به صلاحديد مدير مدرسه ـ جواد اقتصادخواه ـ درس و تحصيل را از كلاس چهارم ابتدايى آغاز كرد. پس از پايان دروس ابتدايى، محمدتقى وارد حوزه علميه طالبيّه شد، سپس راه تهران و قم را در پيش گرفت.

وى در تهران و قم از محضر فقها و حكمايى چون: ميرزا مهدى آشتيانى، شيخ محمدرضا تنكابنى و عارف داناسرشت ميرزا محمدتقى زرگر تبريزى بهرههايى شايان گرفت.

به دنبال آن، به سبب بيمارى و رحلت مادر، به تبريز برگشت و در درس آيت الله شهيدى حضور يافت. اندكى بعد با اصرار شديد و اكيد آن جناب مواجه شد كه مصرّانه از او مىخواست راه نجف را در پيش گرفته و هر چه زودتر به كانون علمىِ حوزه علميه نجف بپيوندد.