سخن روز

معلم‌ترين و مربى‌ترين استاد كسى است كه هرگز نياز خود را به تعليم و تربيت فراموش نكند. به عبارتى ديگر: بهترين استاد همواره بهترين دانشجوست. تفسير نهج‌البلاغه، ج 19

اگر کلمه عشق را از دست ادبا، و کلمه وجدان از دست بشردوستان زبردست بگیرید، از آثار آنها چیزی باقی می مانَد که به خواندش نمی ارزد. درباره عشق و وجدان، آخرین جمله ای که وجود دارد، این است: درباره این دو فرشته الهی، جمله آخرین وجود ندارد. تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی، ج 1، ص 47 و 47

براى پوچ ساختن حيات واقعى مردم جامعه، كافى است انديشه‌هاى پوچ‌گرايانه و تخيلات بى‌اساس سرازير شود؛ چنان كه مى‌توان با مختل كردن وضع روانى انسان‌ها، حيات آنان را در خطر اضمحلال و نابودى قرار داد. تفسير نهج‌البلاغه، ج 23

ارزش هستی انسان به شخصیت او بستگی دارد، و شخصیت انسان آنگاه می تواند بروز کند و به ثمر برسد که رابطه خود را با خدا دریابد؛ هنگامی که رابطه خود را با خدا دریافت، خواهد دید که بدون عشق و پرستش خدا، هستی و نیستی اش یکسان، بلکه «عدمش بِه ز وجود» است. تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی، جلد 1، ص 17

ما مخالف به‌كار بردن اصطلاحات خارجى در موارد ضرورى نيستيم، و اين يك تعصب ويرانگر است كه ما لغت پرست بوده و عاشق لغتی خاص باشيم، بلكه معتقديم كه اگر لغتى قالب كاملاً مناسبى براى يك معنى باشد، و لغت ديگرى نتواند در ارائه معنى به پايه آن برسد، بايد همان لغت به‌كار برده شود، اگرچه لغت آن جامعه نباشد، ولى از اين تجويز نبايد زبان خاص جامعه را بى‌اعتبار كرد و شايستگى آن را از بين برد. درباره اهميت الفاظ در ابراز مفاهيم در يك جامعه مى‌توان گفت: يكى از عوامل زوال فرهنگ ‌ها، تحميل لغات و تركيبات لفظى و دگرگون ساختن لهجه و طرز اداى كلمات و جملات است كه تدريجاً موجب تغيير يافتن خود معانى و مفاهيم مى‌گردد. تفسير نهج‌البلاغه، ج 7

على بن ابیطالب‌ (ع) هرگز قانون هدف و وسيله را اسبابِ بازى با شرافت و حيثيت و جان‌هاى آدميان قرار نداده است. او با كمال مهارت مى‌توانست از اين قانون مقدس سوء استفاده نموده، بر قدرت ظاهرى خود بيفزايد، ولى اگر چنين كارى مى‌كرد، نام او در رديف سياستمداران بى‌خبر از انسان ثبت مى‌شد، نه در رديف انبياء و اولياءاللّه. تفسير نهج‌البلاغه، ج 9

امام علی (ع): آیا درباره خودم به این قناعت ورزم که به من امیرالمؤمنین گفته شود، ولی در ناگواری های روزگار با آنان شرکت نکنم، و در سختی های معیشت با آنان مساوی نباشم؟ (نهج البلاغه، نامه شماره 45 ) من (علی) هرگز با شنيدن اينگونه كلمات پر طنطنه: اميرالمؤمنين، زمامدار، سياستمدار، سرور، رهبر، خود را فريب نخواهم داد و خود را از نردبان اين كلمات كه پله‌هاى آن از «من» و «ما» ساخته شده است، بالا نخواهم برد. تفسیر نهج البلاغه، ج 9

در دوران اميرالمؤمنين (ع)، عمروبن عاص را مى‌بينيم كه خود را در برابر ثروت و جاه و مقام دنيا به معاويه مى‌فروشد و شروع به شستشوى مغزى و روانى مردم ساده‌لوح مى‌نمايد و اين جمله را در جو جامعه مى‌پاشد: على بن ابيطالب (ع) مردى است شوخ طبع!! در صورتى‌ كه تاريخ بشرى قيافه‌اى به جديت قيافه فرزند ابيطالب به خود نديده است؛ سرتاسر زندگى او يك لحظه در بى‌توجهی به خدا و ابديت كه روح آدمى را با جدى‌ترين حالات به خود مشغول مى‌دارند، نگذشته است. تفسير نهج‌البلاغه، ج 10

از سروده های علامه جعفری درباره امام علی (ع): عمری عدالت گفت و کرد، کَند صدها بار جان/// دل داشت پاره بر خود و مهموره بر بی خانمان//جان خواست بهر عدل، نی خواهد عدالت بهر جان// تنگ آمد بر وجود عادلش، رفت از جهان// عالم بسی خُرد و علی را منزلت عُظماستی// مبدأ اعلی، ص 157